1.کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ،فیلسوف است.
2.کسی که راست و دروغ برای او یکی است،متملق و چاپلوس است.
3.کسی که پول می گیرد تا دروغ بگوید،دلال است.
4.کسی که دروغ میگوید تا پول بگیرد،گداست.
5.کسی که پول می گیرد تا راست و دروغ را تشخیص دهد،قاضی است.
6.کسی که پول می گیرد تا درقبال دروغ از راست دفاع کند،وکیل است.
7.کسی که جز راست چیزی نمی گوید،بچه است.
8.کسی که به خودش هم دروغ میگوید متکبر و خود پسند است.
9.کسی که دروغ خودش را باور می کند ابله است.
10.کسی که سخنان دروغش شیرین است،شاعر است.
11.کسی که اصلا دروغ نمی گوید،مـرده است.
12.کسی که دروغ میگوید و خودش هم نمی فهمد،پـر حرف است.
13.کسی که مردم سخنان دروغ او را راست می پندارند،سیاستمدار است.
14.کسی که دروغ میگوید و قسم هم می خورد،بازاری است.